Na historię energetyki w Trzebini składały się elektrownie przyzakładowe m.in. w rafinerii, w hucie cynku „Jadwiga” oraz elektrownia okręgowa Siersza Wodna, której chlubne tradycje kontynuuje obecna elektrownia Siersza.

Towarzystwo Akcyjne Zachodnio-Galicyjskich Elektrowni Okręgowych uruchomiło w 1913r. elektrownię cieplną we wsi Wodna, obecnie w obrębie Trzebini o mocy 5 MW. Rozpoczęła się też wtedy elektryfikacja pobliskich miejscowości i zakładów przemysłowych. Zapotrzebowanie na energię elektryczną było coraz większe. Elektrownia stopniowo zwiększała moc zainstalowaną, zasilano coraz więcej miejscowości. Do 1939 roku moc elektrowni zwiększyła się do 22,5 MW, elektryfikacją objęto powiaty: chrzanowski, oświęcimski, wadowicki.

W okresie II wojny światowej elektrownia była zarządzana przez spółkę EVO (Energieversorgung Oberschliesen A.G.). Lata rabunkowej okupacyjnej gospodarki skutkowały zniszczeniem technicznym urządzeń energetycznych. Elektrownia Siersza Wodna pracowała do 18 kwietnia 1962r. Zastąpiła ją nowa elektrownia nazywana pierwotnie Siersza II (obecnie Siersza). Elektrownie projektowano na wykorzystanie okolicznych zasobów węgla kamiennego z kopalni Siersza. Uruchomiono wtedy dwa bloki energetyczne po 130 MW każdy. Były to urządzenia francuskie, kotły SR 403 – Stein et Roubaix i turbogeneratory Alsthom. W 1963 roku rozpoczęto rozbudowę elektrowni o cztery bloki klasy 120 MW. Tym razem wykorzystano urządzenia energetyczne produkcji krajowej: kotły pyłowe OP-380 – Rafako, turbiny TK-120 – Zamech, generatory – Dolmel. Rozbudowę zakończono w 1970 roku. Moc elektrowni wynosiła wtedy 740 MW. Znaczące modernizacje rozpoczęły się w latach 90. XX w. Objęły one kotły, turbiny, układy automatyki i sterowania bloków. Miały one na celu podwyższenie mocy osiągalnej i przedłużenie ich żywotności. Kolejne modernizacje objęły dostosowanie urządzeń do aktualnych wymogów ochrony środowiska. Podwyższono sprawność elektrofiltrów, zmodernizowano układy odpopielania przechodząc z hydroodpopielania na transport pneumatyczny zmniejszając ilość ścieków przemysłowych. Kolejna inwestycja to palniki o niskiej emisji tlenków azotu (NOx). 1 kwietnia 1996 roku elektrownia z przedsiębiorstwa państwowego przekształciła się w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa. W 1998 roku uruchomiono instalację odsiarczania spalin z bloków nr 3 i 6. Wtedy też rozpoczęto prace nad rewitalizacją bloków nr 1 i 2. Polegała ona praktycznie na wybudowaniu nowego kotła oraz turbozespołu. Wykorzystano urządzenia z Rafako – kotły fluidalne OFz-425, turbina i generatory z Alstom. Nominalna moc wynosi 153 MW na każdy blok. Pod koniec 2000 roku Elektrownia Siersza S.A. weszła w skład Południowego Koncernu Energetycznego S.A. W 2002 roku Elektrownia Siersza osiągnęła moc znamionową 786 MW, a moc osiągalną 813 MW. W 2007 roku Południowy Koncern Energetyczny wraz z elektrownią wszedł w skład grupy TAURON. Względy ekologiczne i ekonomiczne w 2009 roku zmusiły do wyłączenia bloku nr 4, a końcem 2015 r. wyłączono blok nr 5. Ostatecznie bloki klasy 120MW (nr 3 i 6) wyłączono 31 XII 2020r. Obecnie w elektrowni Siersza Pracują 2 bloki energetyczne po 153 MW każdy.